SIGN PETITION NOW — REJECT POINTS 2, 6, 7, 9 OF THE NOV 9 STATEMENT ON REPUBLIC OF ARTSAKH (NAGORNO-KARABAKH)
Posted on November. 18. 2020
ARMENIAN NATION ՀԱՅ ԱԶԳԸ: Armenia-Artsakh-Diaspora
Yerevan, Armenia
WE, THE ARMENIAN NATION, THE CITIZENS OF THE REPUBLIC OF ARMENIA AND THE REPUBLIC OF ARTSAKH (NAGORNO-KARABAKH REPUBLIC) – AS THE SOLE SOURCE OF ANY LEGAL STATE POWER – DECLARE THAT THE POINTS 2, 6, 7, 9 OF THE TRIPARTITE STATEMENT SIGNED ON NOVEMBER 9, INVALID (NULL AND VOID)
AN OPEN APPEAL TO THE INTERNATIONAL COMMUNITY AND THE OSCE MINSK GROUP CO-CHAIRS: THE PRESIDENT OF THE RUSSIAN FEDERATION, THE PRESIDENT OF FRANCE, THE PRESIDENT OF THE UNITED STATES OF AMERICA
Honourable Ladies and Gentlemen,
For 44 days, Azerbaijan, with the open, active political and military support and participation by Turkey, committed aggression against the Republic of Armenia and the Nagorno-Karabakh Republic (the Republic of Artsakh) with the involvement of international terrorists from Syria and Libya. They bombed peaceful towns and villages and killed civilians.
The Republic of Armenia appealed to the Co-Chairs of the OSCE Minsk Group – France, Russia, the United States, who have the mandate to resolve the Nagorno Karabakh conflict. The Republic of Armenia also appealed to the UN and other international organizations. The whole world knew that a war was going on in Nagorno-Karabakh where civilians were being killed at the hands of international terrorists. And the conflict has already gone beyond the parameters of the Armenian-Azerbaijani confrontation in Nagorno Karabakh.
It is a fact that during these 44 days, Azerbaijan and Turkey blatantly and cynically violated the norms of international law, norms of humanitarian law, demonstrating a dismissive and cynical attitude towards the international community namely, towards the UN, the UN Security Council, the OSCE Minsk Group, and NATO. In its part, the international community did not take efficient steps against Azerbaijan and Turkey to end the bloodshed, to stop terrorist atrocities. No one had any doubts that a full-scale war had started by Azerbaijan with the open, active political and military support of Turkey, with the involvement of international terrorists from Syria and Libya. They were deployed by Turkey to Azerbaijan to participate in the war against the self-determined Armenian people of Nagorno-Karabakh, who wanted to live safely. The Armenian army alone fought against international terrorists, Azerbaijan, and Turkey. It was clear to everyone that the Armenian people of Nagorno-Karabakh faced the danger of genocide from international terrorists, Azerbaijan, and Turkey. And during these 44 days, the international community, international organizations have limited themselves only to wishes and lip service about a ceasefire and the need to resume negotiations. The same did the UN Security Council, which is responsible for maintaining international security and peace.
Moreover, on October 19, it was announced that Germany, Spain, Italy, Hungary, and Malta rejected the implementation of sanctions by the European Union against Turkey, because of its illegal actions, political and military support of Azerbaijan regarding the outbreak of the war in Nagorno-Karabakh, in connection with the aggression against the Nagorno-Karabakh Republic and the Republic of Armenia, with the involvement of terrorists from Syria and Libya in this war. Essentially, these European states have entered into an agreement with violence, aggression, terrorism. Civilized and democratic Europe has done nothing against this.
With its indifference, the international community once again, as in 1915 during the Armenian Genocide in Ottoman Turkey, condoned violence against Armenians, condoned the violation of international law, including the norms of humanitarian law, created by the civilized world itself. It condoned the bloodshed of Armenians by international terrorists, Azerbaijan, Turkey, which resulted in the bloodshed of thousands of Armenians who wanted to live and believed in just world order, in the civilized international community, in international law. This indifference is tantamount to declaring war on the Armenian nation.
We want to remind you of the Berlin Congress of 1878 when representatives of Germany, Great Britain, Austria-Hungary, Russia, France, Italy, and Turkey gathered in Berlin to resolve the Eastern Question, of which the Armenian Question was an integral part. The most active negotiators and stakeholders were Great Britain, Austria-Hungary and Russia, with Germany acting as a mediator and general arbitrator in the person of Chancellor Otto von Bismarck, who was elected chairman of the Congress.
At the end of the Congress, the pivotal players of the international community recognized the existence of the Armenian Question in the Ottoman Empire. They demanded the Turkish Sultan to stop oppression and violence against Armenians and to implement reforms. However, they did not establish any efficient measures to influence the Turkish authorities to ensure the safety of Armenians and execution of this requirement.
But the main thing is revealed in the prophetic address of Otto von Bismarck to the Turkish delegates at the Berlin Congress, when at the end he said the following: “Now, gentlemen, you should be satisfied, we have ensured peace for you for twenty years. During this period, you will be able to carry out reforms, put the country on the path of progress, and cleanse its administration. It is the last opportunity to save Turkey. But I am convinced that you will not do any of this. “
After the Berlin Congress, twenty years later, Turkey launched a policy of the Armenian Genocide, culminating in the massacre of Armenians in 1915, when more than 1.5 million Armenians were annihilated, and the international community at that time was limited only to wishes and messages to end the violence.
It states that nothing has changed in the world over the past 100-odd years, in terms of wishes and messages, when people die.
During these 100 years, new international organizations have appeared, such as the UN, NATO, the Council of Europe, the European Union which initiate no effective measures to stop the bloodshed. Yet again they provide nothing more than lip service when people are killed, civilians are annihilated, even at the hands of international terrorists.
However, during these 100 years, the Armenian nation has changed.
The Armenian nation does not want to be a member of some kind of “civilized” international community, where there is lack of legality, genuine compassion, a sense of responsibility; where darkness and chaos reign.
Ladies and Gentlemen, if these all are your values, then the Armenian nation accepts the challenge, accepts the battle, and declares war on darkness and chaos.
The Armenian nation hereby appeals to all the people that no longer want to live in a world where there is no justice and legality, genuine compassion, real sense of community and security. The Armenian nation addresses the states that truly want to establish a just world order where rule of law and security will reign. Since the so-called “civilized world” is mired in hypocrisy does not have the moral right to talk about humanism; about the protection of human rights; about the protection of values and principles of international law. It is necessary to establish a just, new world order.
The Armenian people fought for 44 days on the frontline of international terrorism. Thousands of innocent Armenian civilians died in Nagorno-Karabakh. They died fighting against international terrorists who have now become a threat not only for Armenians but also the entire international community. Yet it is only Russia that took efficient measures to stop the bloodshed.
On November 9, a trilateral statement was signed by the Prime Minister of Armenia, the President of Azerbaijan, and the President of Russia on the introduction of Russian peacekeeping forces to end the hostilities.
WE, THE ARMENIAN NATION, THE CITIZENS OF THE REPUBLIC OF ARMENIA AND THE REPUBLIC OF ARTSAKH (NAGORNO-KARABAKH REPUBLIC) – AS THE SOLE SOURCE OF ANY LEGAL STATE POWER – DECLARE THAT THE POINTS 2, 6, 7, 9 OF THE TRIPARTITE STATEMENT SIGNED ON NOVEMBER 9, SINCE THESE CLAUSES ARE INVALID (NULL AND VOID) FOR THE FOLLOWING REASONS:
1. Prime Minister of the Republic of Armenia Nikol Pashinyan did not have and do not have the authority to sign any document concerning the territory of the Republic of Artsakh (Nagorno-Karabakh Republic) or any territorial transfer to Azerbaijan. The Karabakh confrontation is not a territorial dispute between Armenia and Azerbaijan. The current conflict is a confrontation between the self-determined Armenian people of Nagorno-Karabakh and Azerbaijan.
2. The Prime Minister of the Republic of Armenia Nikol Pashinyan, the Statement was signed in conditions of military pressure and a real threat of large-scale aggression against the Republic of Armenia and the physical destruction of the citizens of the Republic of Armenia by international terrorists contracted by Azerbaijan and Turkey – who came closer to the southern borders of the Republic of Armenia, creating a terrorist enclave- who have already bombed cities and villages in Armenia, killing innocent civilians.
Consequently, under Article 52 of the Vienna Convention on the Law of Treaties of 1969, clause 9 of the above-mentioned Statement (on the “corridor” connecting Azerbaijan with the Nakhichevan Autonomous Republic through the territory of the Republic of Armenia) is invalid, null and void.
Regarding the Russian peacekeeping forces and further negotiations, we declare the following:
1. Based on the all foregoing, Russia is the only state that has the moral and legal right to have a peacekeeping mission in the confrontation region, since, as a co-chair of the OSCE Minsk Group, during the entire period of hostilities, starting from September 27, 2020, it has shown genuine compassion for the Armenian people, the very first of the co-chairmen of the Minsk Group openly declared that international terrorists were fighting against the Armenians of Nagorno-Karabakh, and subsequently took active steps to contain and stop the bloodshed, showing a balanced position. And today it not only ensures the security of the Armenian people with peacekeeping forces but also provides them with humanitarian aid.
2. The negotiations concerning the territory of the Republic of Artsakh (Nagorno-Karabakh Republic) and the surrounding security zone are already a matter of negotiation process within the framework of the OSCE Minsk Group Co-Chairs – France, Russia, and the United States.
As for France and the USA:
The Armenian nation is grateful to the leadership of France and the French people for their active moral support. As a Co-Chair of the Minsk Group, France tried in every possible way to cease the fire and at the beginning of October openly announced the involvement of international terrorists by Turkey and Azerbaijan in the war against Armenians of Nagorno-Karabakh.
The Armenian nation is grateful to the leadership of the United States of America and the American people for their active moral support. As a Co-Chair of the Minsk Group, the United States of America tried in every possible way to cease the fire and at the end of October openly announced the involvement of international terrorists by Turkey and Azerbaijan in the war against Armenians of Nagorno-Karabakh.
We are convinced that the legitimization of the emerging situation and territorial configuration in the region of the Karabakh confrontation as a result of Azerbaijan’s use of international terrorists deployed by Turkey is not part of anyone’s plans. This situation and configuration cannot serve as a basis for further actions by France, Russia, and the United States, since otherwise; it will become quite acceptable and permissible to resolve any issue in the world with the use of international terrorists. It is not difficult to imagine where this will lead.
ՄԵՆՔ՝ ՀԱՅ ԱԶԳԸ, ՀԱՅԱՍՏԱՆԻ ՀԱՆՐԱՊԵՏՈՒԹՅԱՆ և ԱՐՑԱԽԻ ՀԱՆՐԱՊԵՏՈՒԹՅԱՆ (ԼԵՌՆԱՅԻՆ ՂԱՐԱԲԱՂԻ ՀԱՆՐԱՊԵՏՈՒԹՅԱՆ) ՔԱՂԱՔԱՑԻՆԵՐՍ, ՈՐՊԵՍ ՑԱՆԿԱՑԱԾ ՊԵՏԱԿԱՆ ԻՇԽԱՆՈՒԹՅԱՆ ԱՂԲՅՈՒՐ, ՀԱՅՏԱՐԱՐՈՒՄ ԵՆՔ, ՈՐ ՆՈՅԵՄԲԵՐԻ 9-ԻՆ ՍՏՈՐԱԳՐՎԱԾ ԵՌԱԿՈՂՄ ՀԱՅՏԱՐԱՐՈՒԹՅԱՆ 2, 6, 7, 9 ԿԵՏԵՐՆ ԱՆՎԱՎԵՐ ԵՆ (ԱՌ ՈՉԻՆԻՉ)
ԲԱՑ ՈՒՂԵՐՁ ՄԻՋԱԶԳԱՅԻՆ ՀԱՆՐՈՒԹՅԱՆԸ և ԵԱՀԿ ՄԻՆՍԿԻ ԽՄԲԻ ՀԱՄԱՆԱԽԱԳԱՀՆԵՐԻՆ ՝ ՌՈՒՍԱՍՏԱՆԻ ԴԱՇՆՈՒԹՅԱՆ ՆԱԽԱԳԱՀԻՆ, ՖՐԱՆՍԻԱՅԻ ՆԱԽԱԳԱՀԻՆ, ԱՄԵՐԻԿԱՅԻ ՄԻԱՑՅԱԼ ՆԱՀԱՆԳՆԵՐԻ ՆԱԽԱԳԱՀԻՆ
Հարգելի Տիկնայք և Պարոնայք,
44 օր Թուրքիայի բացահայտ և ակտիվ քաղաքական ու ռազմական աջակցությամբ և մասնակցությամբ Ադրբեջանն ագրեսիա էր իրականացնում Հայաստանի Հանրապետության և Լեռնային Ղարաբաղի Հանրապետության դեմ՝ ներգրավելով միջազգային ահաբեկիչներին Սիրիայից և Լիբիայից: Նրանք ռմբակոծում էին խաղաղ քաղաքներն ու գյուղերը, սպանում էին խաղաղ բնակիչներին:
Հայաստանի Հանրապետությունը դիմել էր ԵԱՀԿ Մինսկի խմբի համանախագահներին՝ Ռուսաստանին, Ֆրանսիային, Միացյալ Նահանգներին, որոնց մանդատի ներքո է գտնվում ղարաբաղյան հակամարտության կարգավորումը: Հայաստանի Հանրապետությունը դիմել էր նաև ՄԱԿ-ին և միջազգային այլ կազմակերպություններին: Ամբողջ աշխարհը գիտեր, որ Լեռնային Ղարաբաղում պատերազմ է ընթանում, միջազգային ահաբեկիչների ձեռքից զոհվում են մարդիկ, խաղաղ բնակիչներ: Եվ կոնֆլիկտն արդեն դուրս է եկել հայ-ադրբեջանական ղարաբաղյան հակամարտության շրջանակներից:
Փաստ է, որ այս 44 օրվա ընթացքում Ադրբեջանը և Թուրքիան բացահայտորեն խախտում էին միջազգային իրավունքի նորմերը, հումանիտար իրավունքի նորմերը, արհամարական վերաբերմունք ցուցաբերում միջազգային հանրության, ՄԱԿ-ի, ՄԱԿ-ի Անվտանգության խորհրդի, ԵԱՀԿ Մինսկի խմբի, ՆԱՏՕ-ի նկատմամբ: Միջազգային հանրությունն, իր հերթին, արյունահեղությունը դադարեցնելու, ահաբեկիչների վայրագությունները կասեցնելու նպատակով արդյունավետ քայլեր չձեռնարկեց Ադրբեջանի և Թուրքիայի դեմ: Ոչ ոք կասկած չուներ, որ Թուրքիայի կողմից Սիրիայից և Լիբիայից Ադրբեջան տեղափոխված միջազգային ահաբեկիչների ներգրավմամբ լայնամասշտաբ պատերազմ է սանձազերծվել իր ինքնորոշման իրավունքն իրագործած և անվտանգ ապրել ցանկացող Լեռնային Ղարաբաղի հայ ժողովրդի դեմ: Հայկական բանակը միայնակ պատերազմում էր միջազգային ահաբեկիչների, Ադրբեջանի ու Թուրքիայի դեմ: Բոլորի համար պարզ էր, որ Լեռնային Ղարաբաղի հայ ժողովուրդը կանգնած է միջազգային ահաբեկիչների, Ադրբեջանի և Թուրքիայի կողից ցեղասպանության իրագործման վտանգի առջև: Եվ այս 44 օրերի ընթացքում միջազգային հանրությունը, միջազգային կազմակերպությունները սահմանափակվեցին միայն հրադադարի և բանակցությունների վերսկսման անհրաժեշտության մասին ցանկությունների և հորդորների հայտարարությամբ, ներառյալ ՄԱԿ-ի Անվտանգության խորհուրդը, որը պատասխանատու է միջազգային անվտանգության և խաղաղության պահպանման համար:
Ավելին՝ հոկտեմբերի 19-ին հայտարարվեց, որ Գերմանիան, Իսպանիան, Իտալիան, Հունգարիան և Մալթան մերժում են Եվրամիության կողմից Թուրքիայի նկատմամբ պատժամիջոցների կիրառումը Լեռնային Ղարաբաղի Հանրապետության և Հայաստանի Հանրապետության դեմ ագրեսիայի, Լեռնային Ղարաբաղում պատերազմի սանձազերծման հետ կապված Ադրբեջանին ցուցաբերվող քաղաքական և ռազմական աջակցության, այդ պատերազմում Սիրիայից և Լիբիայից ահաբեկիչների ներգրավման համար: Ըստ էության, այս եվրոպական պետությունները դաշինք են կնքել բռնության, ագրեսիայի, ահաբեկչության հետ, և քաղաքակիրթ, ժողովրդավարական Եվրոպան դրա դեմ ոչինչ չձեռնարկեց:
Իր անտարբերությամբ միջազգային հանրությունը ևս մեկ անգամ, ինչպես 1915 թվականին Օսմանյան Թուրքիայում Հայոց ցեղասպանության ժամանակ, թույլ տվեց հայերի դեմ բռնությունները, թույլ տվեց և հանդուրժեց հենց քաղաքակիրթ աշխարհի կողմից ստեվծված միջազգային իրավունքի, ներառյալ հումանիտար իրավունքի նորմերի խախտումները: Այն թույլ տվեց միջազգային ահաբեկիչների, Ադրբեջանի, Թուրքիայի կողմից հայերի արյունահեղությունը, որի արդյունքում թափվեց հազարավոր հայերի արյուն, ովքեր ցանկանում էին ապրել և հավատում էին արդար աշխարհակարգին, քաղաքակիրթ միջազգային հանրությանը և միջազգային իրավունքին: Այս անտարբերությունը հավասարազոր է Հայ ազգին պատերազմ հայտարարելուն:
Ցանկանում ենք հիշեցնել 1878-ի Բեռլինի կոնգրեսը, երբ Բեռլինում հավաքվել էին Գերմանիայի, Մեծ Բրիտանիայի, Ավստրո-Հունգարիայի, Ռուսաստանի, Ֆրանսիայի, Իտալիայի և Թուրքիայի ներկայացուցիչները` լուծելու համար Արևելյան հարցը, որի բաղկացուցիչ մասն էր Հայկական հարցը: Ամենաակտիվ բանակցողները և շահագրգիռ կողմերն էին Մեծ Բրիտանիան, Ավստրո-Հունգարիան և Ռուսաստանը, իսկ Գերմանիան հանդես էր գալիս որպես միջնորդ և գլխավոր արբիտր` ի դեմս կանցլեր Օտտո ֆոն Բիսմարկի, ով ընտրվեց Կոնգրեսի նախագահ:
Համագումարի ավարտին միջազգային հանրության առաջատար խաղացողները ճանաչեցին Հայկական հարցի գոյությունը Օսմանյան կայսրությունում և պահանջեցին, որ թուրք սուլթանը դադարեցնի հայերի նկատմամբ ճնշումներն ու բռնությունները և իրականացնի բարեփոխումներ: Այդուհանդերձ, նրանք չէին սահմանել Թուրքիայի իշխանությունների նկատմամբ ազդեցության որևէ արդյունավետ միջոցներ` հայերի անվտանգությունն ապահովելու, այդ պահանջը կատարելու համար:
Բայց ամենակարևորը դրսևորվում է Բեռլինի կոնգրեսում թուրք պատվիրակներին ուղղված Օտտո ֆոն Բիսմարկի մարգարեական ուղերձում, երբ վերջում նա ասաց հետևյալը. «Հիմա, պարոնայք, դուք պետք է գոհ լինեք, մենք քսան տարով խաղաղություն ենք ապահովել ձեզ համար: Այս ժամանակահատվածում դուք կկարողանաք իրականացնել բարեփոխումներ, երկիրը դնել առաջընթացի ուղու վրա և մաքրել նրա վարչարարությունը: Սա Թուրքիան փրկելու վերջին հնարավորությունն է: Բայց ես համոզված եմ, որ դուք այս ամենից ոչ մեկը չեք անելու:»
Բեռլինի կոնգրեսից հետո քսան տարի անց Թուրքիան սկսեց իրականացնել Հայոց ցեղասպանության քաղաքականությունը, որի գագաթնակետն էր 1915 թվականին հայերի կոտորածը, սպանվեց ավելի քան 1,5 միլիոն հայ, իսկ միջազգային հանրությունն այդ ժամանակ սահմանափակվեց միայն բռնությունները դադարեցնելու վերաբերյալ ցանկությունների և հերթապահ հորդորների հայտարարությամբ:
Փաստում ենք, որ ցանկությունների և հորդորների առումով, երբ մարդիկ մահանում են, վերջին 100 տարվա ընթացքում ոչինչ չի փոխվել աշխարհում:
Այս 100 տարվա ընթացքում ստեղծվել են նոր միջազգային կազմակերպություններ, ինչպիսիք են ՄԱԿ-ը, ՆԱՏՕ-ն, Եվրոպայի խորհուրդը և Եվրամիությունը, որոնք ոչ մի արդյունավետ միջոց չեն ձեռնարկում արյունահեղությունը դադարեցնելու համար: Երբ սպանում են մարդկանց, զոհվում են խաղաղ բնակիչներ, անգամ միջազգային ահաբեկիչների ձեռքից, նրանք պարզապես հայտնում են իրենց ցանկությունները և հերթապահ հորդորները:
Սակայն այս 100 տարվա ընթացքում փոխվել է Հայ ազգը:
Հայ ազգը չի ցանկանում անդամակցել այսպիսի «քաղաքակիրթ» միջազգային հանրությանը, որտեղ չկա օրինականություն, իրական կարեկցանք, պատասխանատվության զգացում, որտեղ տիրում է խավարն ու քաոսը:
Տիկնայք և պարոնայք, եթե այս ամենը ձեր արժեքներն են, ապա Հայ ազգն ընդունում է մարտահրավերը և պատերազմ է հայտարարում խավարին և քաոսին:
Հայ ազգը դիմում է բոլոր ժողովուրդներին, ովքեր այլևս չեն ցանկանում ապրել մի աշխարհում, որտեղ չկա արդարություն և օրինականություն, իրական կարեկցանք, իրական համերաշխություն և անվտանգություն: Հայ ազգը դիմում է այն պետություններին, որոնք իսկապես ցանկանում են հաստատել արդար աշխարհակարգ, որտեղ իշխելու են իրավունքն ու անվտանգությունը: Քանի որ, այսպես կոչված, «քաղաքակիրթ աշխարհը» թաղված է կեղծավորության մեջ, այն բարոյական իրավունք չունի խոսելու հումանիզմի, մարդու իրավունքների պաշտպանության, միջազգային իրավունքի արժեքների և սկզբունքների պաշտպանության մասին: Անհրաժեշտ է հաստատել արդար նոր աշխարհակարգ:
Հայ ժողովուրդը 44 օր պատերազմեց առաջնագծում միջազգային ահաբեկչության դեմ: Հազարավոր հայեր զոհվում էին Լեռնային Ղարաբաղում, զոհվում էին միջազգային ահաբեկիչների դեմ պայքարում, որոնք սպառնալիք են ոչ միայն հայերի, այլև ողջ միջազգային հանրության համար, և միայն Ռուսաստանը գործուն քայլեր ձեռնարկեց արյունահեղությունը դադարեցնելու համար:
Նոյեմբերի 9-ին Հայաստանի Վարչապետի, Ադրբեջանի Նախագահի և Ռուսաստանի Նախագահի կողմից ստորագրվեց ղարաբաղյան հակամարտության տարածաշրջանում ռազմական գործողությունները դադարեցնելու համար ռուսական խաղաղապահ ուժերի մուտքի մասին եռակողմ հայտարարություն:
ՄԵՆՔ՝ ՀԱՅ ԱԶԳԸ, ՀԱՅԱՍՏԱՆԻ ՀԱՆՐԱՊԵՏՈՒԹՅԱՆ և ԱՐՑԱԽԻ ՀԱՆՐԱՊԵՏՈՒԹՅԱՆ (ԼԵՌՆԱՅԻՆ ՂԱՐԱԲԱՂԻ ՀԱՆՐԱՊԵՏՈՒԹՅԱՆ) ՔԱՂԱՔԱՑԻՆԵՐՍ, ՈՐՊԵՍ ՑԱՆԿԱՑԱԾ ՊԵՏԱԿԱՆ ԻՇԽԱՆՈՒԹՅԱՆ ԱՂԲՅՈՒՐ, ՀԱՅՏԱՐԱՐՈՒՄ ԵՆՔ, ՈՐ ՆՈՅԵՄԲԵՐԻ 9-ԻՆ ՍՏՈՐԱԳՐՎԱԾ ԵՌԱԿՈՂՄ ՀԱՅՏԱՐԱՐՈՒԹՅԱՆ 2-ՐԴ, 6-ՐԴ, 7-ՐԴ և 9-ՐԴ ԿԵՏԵՐՆ ԱՆՎԱՎԵՐ ԵՆ (ԱՌ ՈՉԻՆՉ) ՀԵՏևՅԱԼ ՀԻՄՔԵՐՈՎ.
1) Հայաստանի Հանրապետության վարչապետ Նիկոլ Փաշինյանը իրավասություն չուներ և չունի ստորագրելու որևէ փաստաթուղթ, որը կվերաբերվի Արցախի Հանրապետության (Լեռնային Ղարաբաղի Հանրապետության) տարածքներին կամ որևէ տարածք Ադրբեջանին փոխանցելուն: Ղարաբաղյան հակամարտությունը տարածքային վեճ չէ Հայաստանի և Ադրբեջանի միջև: Սա հակամարտություն է Լեռնային Ղարաբաղի ինքնորոշված հայ ժողովրդի և Ադրբեջանի միջև:
2) ՀՀ վարչապետ Նիկոլ Փաշինյանի կողմից այս Հայտարարությունը ստորագրվել է ռազմական ճնշման և Հայաստանի Հանրապետության դեմ ուղղված լայնածավալ ագրեսիայի ու Հայաստանի Հանրապետության քաղաքացիների ֆիզիկական ոչնչացման իրական սպառնալիքի պայմաններում, որը դրսևորվում էր Ադրբեջանի ու Թուրքիայի կողմից ներգրավված միջազգային ահաբեկիչների կողմից, որոնք ընդհուպ մոտեցել էին Հայաստանի Հանրապետության հարավային սահմաններին, ստեղծելով ահաբեկչական անկլավ, արդեն իսկ ռմբակոծում էին Հայաստանի Հանրապետության քաղաքներն ու գյուղերը՝ սպանելով խաղաղ բնակիչների:
Հետևաբար՝ «Միջազգային պայմանագրերի մասին» 1969 թվականի Վիեննայի կոնվենցիայի 52-րդ հոդվածի ուժով վերոհիշյալ Հայտարարության 9-րդ կետը (Հայաստանի Հանրապետության տարածքով Ադրբեջանը Նախիջևանի Ինքնավար Հանրապետության հետ կապող «միջանցքի» վերաբերյալ) անվավեր է, առ ոչինչ:
Ինչ վերաբերում է ռուսական խաղաղապահ ուժերին և հետագա բանակցություններին, հայտարարում ենք հետևյալը.
1) Ելնելով ամբողջ վերոշարադրյալից՝ Ռուսաստանը միակ պետությունն է, որը բարոյական և օրինական իրավունք ունի հակամարտության տարածաշրջանում իրականացնել խաղաղապահ առաքելություն, քանի որ, որպես ԵԱՀԿ Մինսկի խմբի համանախագահ, ռազմական գործողությունների ողջ ընթացքում՝ սկսած 2020 թվականի սեպտեմբերի 27-ից, հայ ժողովրդի հանդեպ դրսևորել է իրական կարեկցանք; Մինսկի խմբի համանախագահներից առաջինն էր, ով բացահայտ հայտարարեց, որ միջազգային ահաբեկիչները պատերազմում են Լեռնային Ղարաբաղի հայերի դեմ, հետագայում ակտիվ քայլեր ձեռնարկեց արյունահեղությունը զսպելու և դադարեցնելու համար՝ դրսևորելով հավասարակշռված դիրքորոշում: Եվ այսօր Ռուսաստանը ոչ միայն ապահովում է հայ ժողովրդի անվտանգությունը խաղաղապահ ուժերով, այլ նաև ցուցաբերում է հումանիտար օգնություն:
2) Արցախի Հանրապետության (Լեռնային Ղարաբաղի Հանրապետության) տարածքի և շրջակա անվտանգության գոտու վերաբերյալ բանակցությունները դրանք ԵԱՀԿ Մինսկի խմբի համանախագահների՝ Ռուսաստանի, Ֆրանսիայի և ԱՄՆ-ի, շրջանակներում բանակցությունների առարկա են:
Ինչ վերաբերում է Ֆրանսիային և ԱՄՆ-ին.
Հայ ազգը շնորհակալ է Ֆրանսիայի ղեկավարությանը և ֆրանսիացի ժողովրդին ակտիվ բարոյական աջակցության համար: Լինելով Մինսկի խմբի համանախագահ՝ Ֆրանսիան ամեն կերպ փորձում էր հասնել հրադադարի, հոկտեմբերի սկզբին բացահայտ հայտարարեց Լեռնային Ղարաբաղի հայերի դեմ պատերազմում Թուրքիայի և Ադրբեջանի կողմից միջազգային ահաբեկիչների ներգրավման մասին:
Հայ ազգը շնորհակալ է Ամերիկայի Միացյալ Նահանգների ղեկավարությանը և ամերիկացի ժողովրդին ակտիվ բարոյական աջակցության համար: Լինելով Մինսկի խմբի համանախագահ՝ Ամերիկայի Միացյալ Նահանգները ամեն կերպ փորձում էին հասնել հրադադարի, հոկտեմբերի վերջին բացահայտ հայտարարեցին Լեռնային Ղարաբաղի հայերի դեմ պատերազմում Թուրքիայի և Ադրբեջանի կողմից միջազգային ահաբեկիչների ներգրավման մասին:
Վստահ ենք, որ Թուրքիայի կողմից Ադրբեջան տեղափոխված միջազգային ահաբեկիչների օգտագործման արդյունքում ղարաբաղյան հակամարտության տարածաշրջանում ստեղծված իրավիճակի և տարածքային կոնֆիգուրացիայի լեգիտիմացումը ոչ մեկի ծրագրերում չկա: Այս իրավիճակն ու կոնֆիգուրացիան չեն կարող հիմք հանդիսանալ Ռուսաստանի, Ֆրանսիայի և ԱՄՆ-ի հետագա գործողությունների համար, քանի որ հակառակ պարագայում միջազգային ահաբեկիչների օգտագործմամբ աշխարհում ցանկացած խնդրի լուծումը միանգամայն ընդունելի և թույլատրելի կդառնա: Դժվար չէ պատկերացնել, թե դա ինչի կհանգեցնի:
Мы, Армянская нация, граждане Республики Армения и Республики Арцах (Нагорно-Карабахской Республики) – как источник любой государственной власти – заявляем о том, что пункты 2, 6, 7, 9 подписанного 9 ноября трехстороннего Заявления являются недействительными
Открытое обращение к международному сообществу и сопредседателям Минской группы ОБСЕ – Президенту Российской Федерации, Президенту Франции, Президенту Соединенных Штатов Америки
Уважаемые Дамы и Господа,
44 дня Азербайджан при открытой и активной политической и военной поддержке и участии Турции совершала агрессию в отношении Республики Армения и Нагорно-Карабахской Республики с привлечением международных террористов из Сирии и Ливии.
Они бомбили мирные города и села, убивали мирных жителей.
Республика Армения обратилась к сопредседателям Минской группе ОБСЕ – России, Франции, США, у которых находится мандат на урегулирование карабахского конфликта. Республика Армения обратилась также в ООН, в другие международные организации. Весь мир знал, что в Нагорном Карабахе идет война, погибают люди, мирные жители от рук международных террористов. И конфликт уже вышел за рамки армяно-азербайджанского карабахского противостояния.
Фактом является то, что за эти 44 дня Азербайджан и Турция нагло, цинично нарушали нормы международного права, нормы гуманитарного права, проявляли пренебрежительное, циничное отношение к международному сообществу, к ООН, к Совету Безопасности ООН, к Минской группе ОБСЕ, к НАТО. Со своей стороны международное сообщество не предпринимало действенных шагов против Азербайджана и Турции для прекращения кровопролития, для прекращения зверств террористов. Ни у кого не было никаких сомнений, что идет полномасштабная война со стороны Азербайджана и Турции с привлечением международных террористов, переброшенных Турцией в Азербайджан из Сирии и Ливии для участия в войне против желающего безопасно жить, самоопределившегося армянского народа Нагорного Карабаха. Армянская армия одна воевала против международных террористов, против Азербайджана и Турции. Для всех было явно, что армянский народ Нагорного Карабаха стоит перед опасностью геноцида со стороны международных террористов, Азербайджана и Турции. И за эти 44 дня международное сообщество, международные организации ограничивались лишь пожеланиями и дежурными посланиями о прекращении огня и необходимости возобновления переговоров, в том числе и Совет Безопасности ООН, который несет ответственность за поддержание международной безопасности и мира.
Более того, 19-ого октября было оглашено, что Германия, Испания, Италия, Венгрия и Мальта отвергли применение санкций со стороны Евросоюза в отношении Турции из-за её противоправных действий, политической и военной поддержки Азербайджана в связи с развязанием войны в Нагорном Карабахе, в связи с агрессией против Нагорно-Карабахской Республики и Республики Армения, с привлечением в эту войну террористов из Сирии и Ливии. По существу, эти европейские государства заключили соглашение с насилием, с агрессией, с терроризмом, а цивилизованная, демократическая Европа ничего не сделала против этого.
Своим безразличным отношением международное сообщество в очередной раз, как и в 1915 году во время геноцида армян в Османской Турции, попустительствовало насилию в отношении армян, попустительствовало нарушению норм международного права, в том числе норм гуманитарного права, созданных самим цивилизованным миром. Оно попустительствовало кровопролитию армян со стороны международных террористов, Азарбайджана, Турции, результатом которого стала пролитая кровь тысяч армян, которые хотели жить и верили в справедливое мироустройство, в цивилизованное международное сообщество, в международное право. Это безразличие равносильно объявлению войны Армянской нации.
Хотим напомнить Берлинский конгресс 1878 года, когда для решения Восточного вопроса, составной частью которого был Армянский вопрос, в Берлине собрались представители Германии, Великобритании, Австро-Венгрии, России, Франции, Италии и Турции. Наиболее активными участниками переговоров и заинтересованными сторонами выступали Великобритания, Австро-Венгрия и Россия, посредником между которыми и общим арбитром являлась Германия в лице канцлера Отто фон Бисмарка, который был избран председателем конгресса.
В конце конгресса ведущие игроки международного сообщества признали наличие в Османской империи Армянского вопроса и требовали от турецкого султана остановления притеснений и насилия в отношении армян, осуществления реформ. Однако они не устанавливали никаких действенных мер воздействия на турецкие власти для обеспечения безопасности армян, для выполнения этого требования.
Но самое главное проявляется в пророческом обращении Отто фон Бисмарка к турецким делегатам на Берлинском конгрессе, когда он в конце сказал следуюшее: «Теперь, господа, вы должны быть довольны, мы для вас обеспечили мир на двадцать лет. За этот период вы сможете осуществить преобразования, поставить страну на путь прогресса и очистить её администрацию. Это последняя возможность для спасения Турции. Но я убежден, что вы ничего этого не сделаете».
После Берлинского конгресса спустя двадцать лет Турция начала политику геноцида армян, кульминацией которой была массовая резня армян в 1915 году, погибли более 1,5 миллиона армян, а международное сообщество в это время ограничивалось лишь пожеланиями и дежурными посланиями о прекращении насилия.
Констатируем, что в плане пожеланий и дежурных посланий, когда гибнут люди, в мире ничего не изменилось за последние 100 с лишним лет.
В течение этих 100 лет появились новые международные организации, такие как ООН, НАТО, Совет Европы, Евросоюз, которые не предпринимают никаких действенных мер для прекращения кровопролития. Когда убивают людей, гибнут мирные жители, даже от рук международных террорристов, они просто высказывают пожелания и дежурные послания.
Однако в течение этих 100 лет изменилась Армянская нация.
Армянская нация не хочет быть участником такого «цивилизованного» международного сообщества, где отсутствует законность, реальное сострадание, чувство ответственности, где царит тьма и хаос.
Дамы и господа, если всё это ваши ценности, то Армянская нация принимает вызов, принимает бой и объявляет войну тьме и хаосу.
Армянская нация обращается ко всем народам, которые больше не желают жить в мире, где нету справедливости и законности, реального сострадания, реальной общности и защищенности. Армянская нация обрашается к тем государствам, которые поистине хотят установить справедливое мироустройство, где будут царить право и безопасность. Поскольку так называемый «цивилизованный мир» погряз в лицемерии, он не имеет морального права говорить о гуманизме, о защите прав человека, о защите ценностей и принципов международного права. Нужно установить справедливый новый миропорядок.
Армянский народ 44 дня сражался на передовой против международного терроризма. Гибли тысячи армян в Нагорном Карабахе, гибли, воюя против международных террористов, которые являются угрозой не только для армян, но и для всего международного сообщества, и только лишь Россия приняла действенные шаги для остановления кровопролития.
9 ноября было подписано трехстороннее Заявление Премьер-министра Армении, Президента Азербайджана и Президента России о вводе российских миротворческих сил для прекращения военных действий.
МЫ, АРМЯНСКАЯ НАЦИЯ, ГРАЖДАНЕ РЕСПУБЛИКИ АРМЕНИЯ И РЕСПУБЛИКИ АРЦАХ (НАГОРНО-КАРАБАХСКОЙ РЕСПУБЛИКИ) – КАК ИСТОЧНИК ЛЮБОЙ ГОСУДАРСТВЕННОЙ ВЛАСТИ – ЗАЯВЛЯЕМ О ТОМ, ЧТО ПУНКТЫ 2, 6, 7, 9 ПОДПИСАННОГО 9 НОЯБРЯ ТРЕХСТОРОННЕГО ЗАЯВЛЕНИЯ ЯВЛЯЮТСЯ НЕДЕЙСТВИТЕЛЬНЫМИ (НИЧТОЖНЫМИ) ПО СЛЕДУЮЩИМ ОСНОВАНИЯМ:
1/ Премьер – министр Республики Армения Никол Пашинян не имел и не имеет полномочий подписывать какой-либо документ, касающийся территорий Республики Арцах (Нагорно-Карабахской Республики) или передачи какой-либо территории Азербайджану. Карабахское противостояние – это не территориальный спор между Арменией и Азербайджаном. Это противостояние между самоопределившимся армянским народом Нагорного Карабаха и Азербайджаном.
2/ Со стороны Премьер-министра Республики Армения Никола Пашиняна это Заявление было подписано в условиях военного давления и реальной угрозы широкомасштабной агрессии в отношении Республики Армения и физического уничтожения граждан Республики Армения со стороны привлеченных Азербайджаном и Турцией международных террористов, которые вплотную приблизились к южным границам Республики Армения, создав террористический анклав, и уже бомбили города и села Республики Армении, убивая мирных жителей. Следовательно, в силу статьи 52 Венской конвенции о праве международных договоров 1969 года пункт 9 вышеотмеченного Заявления (о «коридоре», связывающем Азербайджан с Нахичеванской Автономной Республикой через территорию Республики Армения) является недействительным, ничтожным.
Что касается Российских миротворческих сил и дальнейших переговоров, то заявляем следующее:
1/ Исходя из всего вышеизложенного, Россия является единственным государством, которое имеет моральное и юридическое право существлять миротворческую миссию в регионе противостояния, так как, являясь сопредседателем Минской группы ОБСЕ за всё время военных действий, начиная с 27-ого сентября 2020 года, проявляла реальное сострадание к армянскому народу, самой первой из сопредседателей Минской группы открыто заявила о том, что против армян Нагорного Карабаха воюют международные террористы, а впоследствии предприняла активные действия на сдерживание и прекращение кровопролития, проявляя взвешанную позицию. А сегодня она не только обеспечивает безопасность армянского народа миротворческими силами, но и оказывает гуманитарную помощь.
2/ Переговоры, касающиеся территории Республики Арцах (Нагорно-Карабахской Республики) и окружающей зоны безопасности, – это предмет переговоров в рамках сопредседателей Минской группы ОБСЕ – России, Франции, США.
Что касается Франции и США:
Армянская нация благодарна руководству Франции и французскому народу за активную моральную поддержку. Являясь сопредседателем Минской группы, Франция всячески пыталась пракратить огонь и в начале октября открыто заявила о привлечении Турцией и Азербайджаном международных террористов в войне против армян Нагорного Карабаха.
Армянская нация благодарна руководству Соединенных Штатов Америки и американскому народу за активную моральную поддержку. Являясь сопредседателем Минской группы, Соединеные Штаты Америки всячески пытались прекратить огонь и в конце октября открыто заявили о привлечении Турцией и Азербайджаном международных террористов в войне против армян Нагорного Карабаха.
Уверены, что легитимизация формировавшейся ситуации и территориальной конфигурации в регионе карабахского противостояния в результате использования Азербайджаном международных террористов, переброшенных Турцией, не входит ни в чьи планы. Эта ситуация и конфигурация не может являтся основой для дальнейших действий России, Франции и США, так как в противном случае станет вполне приемлемым и допустимым решение любых вопросов в мире путем задействования международных террористов. Не трудно представить к чему это приведет.