Հեղափոխության բարոյական կողմը
Posted on February. 9. 2019
Գրեց` Ռուբեն Գրիգորյան
2018 թ. Նոյեմբերի 29-ը
Մի բան ինձ հանգիստ չի տալիս։ Կարծում եմ՝ այս հարցը միայն ինձ չէ, որ տանջում է; Մարդիկ, ովքեր սիրում են
Հայաստանը, հատ-կապես՝ Հայաստանում բնակվող-ները, չեն կարող անտարբեր լինել։
… Ուրեմն, խոսենք ընտրություն-ներից‘այսպես կոչված«հեղափոխութ-յուն»-ից հետո տեղի ունեցած առաջին
ընտրություններից։ Արդեն 7-8 ամիս է անցել հեղափոխությունից, և ինձ թվում է, որ այն չափից շատ «թավշյա» և ոչ
բռնի էր։ Միգուցե՝ հենց այդ խաղաղ ընթացքի պատճառով է բարդ այն անվանել հեղափոխութ-յուն։ Եվ որքա՜ն էինք մենք
ուզում և երազում այդ հեղափոխության մասին։
Օրինակ, ես դա պատկերացնում էի որպես մի պետության ստեղծում] կազմված գեղեցիկ մարդկանցից՝ հայ
հասարակությունից, արդար հասարա-կությունից։ Ինձ թվում է, որ այս գաղափարից պետք է սկսվեր հզոր և նոր
Հայաստանի մասին էպոսը:
Այդ պատճառով ես երջանիկ էի հեղափոխություն համար: Քանի որ հեղափոխություններն են, որ վերա-կանգնում են
արդարությունը, արդա-րության անվան տակ են դրանք տեղի ունենում: Մենք ցանկանում ենք հաղթել, դուք պետք է
իմանաք եւ հասկանաք, որ առանց մարդկային խղճի տարրական սկզբունքի, որը հիմնված է մեր բարոյականության վրա,
ոչինչ չի պատահի:
Այսպիսով, բարոյապես կամ անբարո մեր բիզնեսը սկսեց։ Այսպես, մեր գործը սկսվեց։ Անհնար է այստեղ լիովին
բացառել մարդու էությանը բնորոշ այնպիսի հատկանիշները, ինչպիսիք են սուտը, փաստերի աղավաղումը կամ դրանց
սուբյեկտիվ ներկայացումը։ Հեղափոխության գաղափարը (իմաստը) արդարության վերականգնումն է‰ Հեղափոխության
հաղթանակը] մինչ-հեղափոխական իրավիճակի վերա-կանգնման բացառումը։
Եվ որտեղ է հիմա նա‘ հեղափո-խությունը: Ինձ թվում է, որ հեղափոխությունը մնացել է այնտեղ՝ 8 ամիս առաջ: Այժմ կա
մի այլ բան, որը պետք է հասկանալ և գիտակցել: Այս 8 ամիսները գրեթե ոչինչ են, ամեն դեպքում, ոչինչ, որը կարելի է
անվանել հեղափոխություն: Իսկ բարոյական տեսանկյունից հեղափոխությունը նույնիսկ պարտվել է:
Ինչպես արդեն ասացի՝ բարոյականությունը արդարությունն է, բայց ճիշտ է նաև այն, որ գրեթե բոլոր մարդիկ, ովքեր
թալանել և հարստացել են ժողովրդին ու պետությանը հարստահարելու հաշվին, կամ] ամենասուրբ թվացող Հայոց
բանակի հաշվին, շարունակում են մեծամասամբ մնալ իրենց ունեցվածքով : Ի՞նչ եք ուզում ցույց տալ սրանով, ի՞նչ
բարոյական արժեքներ: Ուզում եþք ցույց տալ, որ փողն այնուամենայնիվ հարգա՞նք է։ Որտե՞ղ է ձեր
բարոյականությունը, եթե դուք նույնիսկ ընկերներ եք նրանցից ոմանց հետ՝ չհաշված այն հանգամանքը, որ նրանցից
շատերին նույնիսկ ներգրավել եք կառավարական օղակներ։
Օրինակ՝ կաթողիկոսն ու նրա եղբայրը: Թերևս ավելի անբարո մարդկանց դժվար է գտնել: Նրանք դավա-ճանել էին
իրենց ժողովրդին և ամեն կերպ ապացուցել դա, և դուք թեյ ե՞ք խմում նրանց հետ և խոստանում պարբերաբար այցելե՞լ
նրանց: Հետաքրքիր է, թե ի՞նչ վեհ բարոյական արժեքներից եք խոսելու նրանց հետ: Ո՞րն է ձեր բարոյականությունը:
Դժվար է արդյո՞ք հասկանալ, եթե մարդ մեկ անգամ դավաճանում է իր խիղճը, նշանակում է, որ նրանց սրտերը
անտարբեր են կամ՝ դավաճան:
Մենք հիմա եկանք ընտրությունների, բայց դուք ուզում էիք մեկ տարի անց դրանք անցկացնել: Մի քանի անգամ արդեն
կրկնեցի, որ հեղափոխությունը արդարադատության անմիջական և վերջնական վերականգնումն է: Բայց դուք պետք է դեռ
փաստաբաններ խաղացնեք: Կարծես թե օրենքը չի կարող խախտվել: Իսկ ո՞ր օրենքը: Այն, որը գրված է անբարոյական
մարդկանց կողմի՞ց: Ի վերջո, նրանք հա՛մ գրում, հա՛մ էլ խախտում են այդ օրենքները: Այս ամենի արդյունքը 8 սին
ամիսներն են միայն:
Եվ կարիք չկա դիմել բառախաղի կամ փնտրել մեղավորների և մտացածին պատճառներ որոնել։ Հեղափոխության
նպատակը ազնվությունն է։ Հեղափոխության նպատակը թափան-ցիկությունն է։ Այո, դժվար է, դժվար է պայքարել
տարիներով կուտակված կեղտի դեմ։ Որեմն՝ պետք է անկեղծ լինել և ասել ճշմարտությունը։ Միայն այդ դեպքում մարդիկ
ամբողջապես կհասկանան և կաջակցեն ձեզ։ Բայց հիմա այս ամենը միայն կասկածներ է առաջացնում, և ոչ միայն ինձ
մոտ։
Ծիծաղելի է կամ գոնե ցինիկ՝ ասելը, թե ձեռքբերում չէ այն, որ վարչապետը ցույցեր է կազմակերպում և ամբոխի
(ժողովրդի) մեջ է։ Լավագույն PR-ը աշխա-տանքն է՝ օրնիբուն աշխա-տանք, քանի որ շատ բան կա անելու և շատ բան՝
չհան-դուրժելու:
Ում հարցով ես դիմում, ասում են՝ «Եկեք ընտրություններից հետո»։ Անշարժ գույքի բարձրացող գները ընդամենը
մարդկանց սպասելիքնրն են, որոնք ես կխափանեմ։ Սա տարածված ենթադրություն է։ Սա երկրի տնտեսության
մակարդակի իրական աճ չէ։ Ներդրումային գործունեությո՞ւն։ Ոչ և չի կարող լինել։ Չհաշված ինձ, ով ցանկանում էր
ներդրում անել, սակայն ինձ ասացին. «Եկեք ընտրություններից հետո»։ Նպաստների և թոշակների ավելացու՞մ։ Ես
խիստ կասկածում եմ, որ որևէ մեկը գիտի, թե Հայաստանում որքան է ապրուստի համար անհրաժեշտ նվազագույն
գումարի չափը։
Դուք հայտարարում եք արդար ընտրությունների մասին։ Եվ ովքե՞ր են մասնակցում այդ ընտրություններին։ Ծառուկյանի
պես անհատներ, ովքեր հարստացել են ճիշտ այն պահին, երբ ժողովուրդն է աղքատացել, Հանրապետական
կուսակցությունն՝ իր օլիգարխների հետ միասին, մի խումբ կուսակցություններ առանց «հերոսական» անցյալի։
Մի խոսքով՝ խառնաշփոթ…
Մեր երկրի փրկությունը ցանկացած ազնիվ հայի գործն է։ Եվ այդ պատճառով ես ասել եմ, որ լուռ չեմ եղել և չեմ
պատրաստվում լռել։ Սխալները պետք է ընդունել և լինել ազնիվ։ Սա է բոլոր լավ գործերի նպատակը, սա է
հեղափոխության վերջնաարդյունքը (բարոյական կողմը)։
Իրական հաղթանակի համար դուք պետք է պահպանեք չորս սկզբունքներ.
- բարոյական հաղթանակ (խղճի եւ արդարության);
- քաղաքական հաղթանակ (նոր քաղաքական համակարգի ստեղծում, առանց նախկինին վերադառնալու, իսկապես
ժողովրդական կառավարման տարրերով); - տնտեսական հաղթանակ՝ արմատական քաղաքական փոփոխությունների արդյունքում.
- հայի նոր մտածողության և ինտելեկտուալ ուսուցում:
Ի վերջո. ես հաջողություն եմ մաղթում Փաշինյանին և իր կուսակցությանը, քանի որ մենք հիմա այլ ելք չունենք։
Թո՛ղ որ հաղթի հույսը, ավելին՝ անհնար է ապրել առանց հույսի: