Հայաստանն ու Արցախը Ատրպէյճանի կողմէ իրաւունք ունին փոխհատուցում պահանջելու Արցախի դէմ անառարկելի յարձակման համար
Թիւ 1750| Հոկտեմբեր 9 – 15, 2020
ԳՐԵՑ՝ ԱԲՕ ՉԱՓԱՐԵԱՆ
Գործադիր Հրատարակիչ եւ Գլխաւոր Խմբագիր՝
«ՀԱՅ ԿԵԱՆՔ»-ի եւ USA Armenian Life-ի
Ուրբաթ, Հոկտեմբեր 9-ին, Ռուսաստանը դիւա-նագիտական շախմատ կատարեց Թուրքիայի դէմ՝ միանձնեայ միջնորդելով Հայաստանի եւ Ատրպէյճանի միջեւ հրադադարի համար համաձայնագիր, որ ուժի մէջ կը մտնէ Արցախի ժամանակով շաբաթ օրուայ կէսօրին:
Կը հաղորդուի, որ Արցախի պաշտպանութեան հայկական ուժերը իրականացուցած են ռազմական առաջխաղացումներ՝ ազատագրելով աւելի շատ հողեր Ատրպէյճանի տիրապետութենէն:
Հրադադարի համաձայնագրին եւ Արցախի բարենպաստ ռազմական արդիւնքներուն, համայնքի փորձառու ակտիվիստ եւ խորհրդատու, Զանգու Արմէնեան Ուրբաթ օրը իր ֆեյսբուքեան էջին վրայ գրեց. «Ոչ մէկ սանթիմեթր: Ոչ մէկ զիջում ի վնաս ազատութեան: Մտիր վրանի տակ: Հանգիստ մնա՛յ. Համաձայնագիրը ստորագրէ՛»։
Ես արձագանքեցի. «Արցախի դէմ անառարկելի յարձակումով Ատրպէյճանը ենթարկուած է հսկայական պարտաւորութիւններու: Ո՞վ փոխհատուցում պիտի կատարէ քաղաքացիներուն հասցուած հսկայական մարդկային եւ նիւթական կորուստներու համար»:
Ատրպէյճանի նաւթարդիւնաբերութիւնը պէտք է աշխատի օրը 24 ժամ / շաբաթը՝ 7 օր /365 օր յաջորդ 20 տարիներուն՝ հայ ազգին փոխհատուցելու համար այն վնասներու համար, որոնք անոնք հասցուցին Արցախին եւ Հայաստանին:
Արցախի Հանրապետութեան հայերը ոչ մէկ պարագայի մէջ պէտք չէ հրաժարին իրենց յաղթական դիրքերէն:
Հայերը պէտք չէ զէնքը վար դնեն: Ակտիւօրէն ձգտելով հրադադարին, Ատրպէյճանի բռնապետ Իլհամ Ալիեւը ժամանակ կþուզէ շահիլ վերականգնելու եւ արդիականացնելու համար իր զինանոցը` վերջնական հարուած հասցնելու համար Արցախին եւ հետեւելու իր նախնական ծրագրին եւ իրականացնելու հայերու դէմ նոր ցեղասպանութիւն: Ալիեւը կը խուսափի նաեւ համապարփակ ռազմական պարտութենէն եւ կապիտուլեացիայէն:
Ոչ ոք չի գիտեր, թէ որքան կը տեւէ այս հրադադարը: Հայերը պէտք է շարունակեն իրենց հաւաքական ջանքերը երեք հիմնական ճակատներու վրայ.
- Շուտափոյթ կատարելագործում անոնց ռազմական կարողութիւններուն.
- Հայաստան Հիմնադրամի միջոցով հաւաքել աւելի շատ գումարներ ամբողջ աշխարհի մէջ
- Համաշխարհային բեմի վրայ առաւել ակտիւացնել քաղաքական պայքարը` հետեւեալ նպատակներուն հասնելու համար.
ա) Արցախի անկախութեան ճանաչում.
բ) Թուրքիային վտարել ՆԱՏՕ-էն
գ) Ատրպէյճանի նկատմամբ պատժիչ վնասի փոխհատուցում
դ) Ատրպէյճանէն փոխհատուցում Արցախին եւ Հայաստանին հասցուած մարդկային եւ նիւթական հսկայական կորուստներուն համար
ե) Ապահովել միջազգային տնտեսական եւ ռազմական պատժամիջոցներ Ատրպէյճանի եւ Թուրքիոյ դէմ:
1953-1961 թվականներուն ԱՄՆ Օդուժին մէջ ծառայած գնդապետ Ռիչըրտ Մ. Վարդանեան ՀԱՅ ԿԵԱՆՔ-ին ուղարկած բջջային հաղորդագրութեան մէջ գրած է. «Պէտք չէ մոռնալ, որ չէ հաստատուած, որ Լեռնային Արցախը կը պատկանի Ատրպէյճանին: Իսկապէս, Անկախ Ատրպէյճանի Սահմանադրական ակտը (1991 թ. Հոկտեմբերի 18) կը հանգեցնէ հակառակ եզրակացութեան»:
Վարդանեան նշեց, որ Ատրպէյճանի Սահմանադրութեան 2-րդ յօդուածը կ’ըսէ. «Ատրպէյճանի Հանրապետութիւնը Ատրպէյճանի Հանրապետութեան ժառանգն է, որ գոյութիւն ունեցած է 1918 թուականի Մայիսի 28-էն մինչեւ 1920 թուականի Ապրիլի 28-ը»:
Ան աւելացուց. «Վիճելի տարածքը կցուած է Ատրպէյճանին 1921 թուականի Յուլիսի 5-ի գիշերը Խորհրդային բռնապետ Ստալինի կամայական որոշումէն յետոյ: Այս ՓԱՍՏԸ պէտք է ՀՐԱՊԱՐԱԿՈՒԻ !!! Իրենց իսկ Սահմանադրութեամբ՝ Ատրպէյճանցիները ՈՉ ՄԷԿ իրաւական պահանջ ունին Արցախի նկատմամբ: Ասիկա պէտք է անընդհատ մրճհարուի ԱՄՆ Գոնկրէսի բոլոր անդամներուն ուղեղներուն մէջ: Նոյնպէս՝ ԱՄՆ Պետական Բաժանմունքին, ՄԱԿ-ի անդամներուն, ՆԱՏՕ-ի անդամներուն»:
Հայերը պէտք չէ զէնքը վար դնեն ո՛չ ռազմադաշտի մէջ, ոչ ալ՝ միջազգային քաղաքական ասպարեզէն ներս, մինչեւ որ կայուն խաղաղութիւն ձեռք բերուի:
Հակառակ պարագային Հայաստան-Արցախի 3 միլիոննոց փոքրաթիւ բնակչութիւնը, որ չի կրնար համեմատուիլ Ատրպէյճանի 9 միլիոն եւ Թուրքիոյ 82 միլիոն բնակչութեան հետ, կրնայ վերջնականապէս կորսնցնել, եթէ Ատրպէյճանը դիմէ մաշեցման պատերազմի: