Գրեց՝ ԱՆԹՕ ՍԱՀԱԿ
Բանբեր, նշանակում է,
լրաբեր, համբավաբեր, տեղեկաբեր, պատգամաբեր, սուրհանդակ, բանաբեր (լուր բերող) (հնց.)
Վանկեր՝ բան-բեր։ Աղբյուր՝ Վիքիբառարան
Իսկ ժողովրդային հասկացողու-թյամբ, ուրիշի մը ստախօսը:
Երբ խօսքով դիմում ենք աշխար-հական մի անձի, նրա անունի առաջ արձանագրում ենք մի մակդիր։ Օրի-նակ՝ Օր., Տիկ., Պարոն, Բժիշկ, եւ այլն։
Իսկ երբ հարցը վերաբերում է եկեղեցականին, Վեհափառ Հայրա-պետ, Սրբազան Հայր, Հայր Սուրբ, Արժ. Տէր Հայր։
Սակայն, երբ խօսակիցդ Մայր Աթոռի Տեղեկատվական Համակարգի պատասխանատու, Վահրամ քահա-նան է, որ միաժամանակ բանբերն է Մայր Աթոռի ընդհանրապէս ու Գարեգին Բի մասնաւորաբար, հարկ չենք տեսներ իրեն դիմել մակդիրով մը, նկատի ունենալով, որ քահանան ի պաշտօնէ ստախօս չի կարող լինել։
Հետեւաբար, Վահրամիկը արժանի չէ քահանա կոչուելու, որովհետեւ իր պաշտօնը Մայր Աթոռից ներս հիմնուած է ստախօսութեան վրայ։ Այս իսկ պատճառաւ, ինք՝ [Վահրամիկ] բանբեր ըլալուց առաջ եւ վերջ, կաթողիկոսի, դիւապետ՝ Արշակի, ջախալ Միքայելի, Կճոյան լրբազանի ու այլոց Pampers փոխողն է ու ոչ աւելի։
Խորքին մէջ, Վահրամիկը ամէն առիթով, փորձում է ծածկել հետույքը վերեւ նշուածներին, մոռանալով, որ սուտի պոչը կարճ է։
Սակայն ինչ անէ էդ խեղճ ու կրակ ստրուկը Գարեգին Բգի, ընտանիք ունի, երեխեք ունի։ Գարեգինը իրան տուն է տվել, 34 հազար ամերիկյան տոլար արժող ավթօ, թոշակ է տալիս։ Եթէ յանկարծ ճշմարտության սիրոյն զրկվի էդ բոլորից, ո՞վ պիտի խնամէ զինք ու իր ընտանիքը։
Ցաւդ տանեմ Վահրամիկ, սուտի տոպրակ, շարունակի էս ընթացքով, մինչեւ անկումը Հռոմի։
Լաւագոյն մաղթանքներով՝` ԱՆԹՕ ՍԱՀԱԿ
